My favorite stuff : Umineko no naku koro ni

สำหรับพวกเธอแล้ว "แม่มด" คืออะไรกัน...

ผู้หญิงแก่ๆหน้าตาอัปลักษณ์ที่เอาแอปเปิ้ลอาบยาพิษไปให้เจ้าหญิงกิน...

ผู้หญิงสง่างามเหมือนราชินีที่เสกป่าหนามมาล้อมปราสาทและทั้งยังสามารถแปลงร่างเป็นมังกร...

ผู้หญิงหัวล้าน ไม่มีนิ้วเท้า ที่ทนกลิ่นเด็กๆไม่ได้...

แล้ว "แม่มด" ที่อาศัยอยู่บนเกาะส่วนตัวของมหาเศรษฐีล่ะ...พวกเธอเคยได้ยินเรื่องราวของนางไหม...

แม่มดสีทองในภาพเขียนที่ว่ากันว่าคือหญิงอันเป็นที่รักของหัวหน้าตระกูลผู้หลงใหลในไสยดำ...

การปรากฏตัวของเธอทุกคราจะเกิดพร้อมฝูงผีเสื้อสีดั่งทองคำบริสุทธิ์...

แม่มดสีทอง...นามของนางคือ เบียทรีเช่

********************************************

ยินดีต้อนรับสู่เกาะรคเคนจิม่า เกาะส่วนตัวพื้นที่กว่า 10 ตารางกิโลเมตรของมหาเศรษฐีตระกูลอุชิโระมิยะ

การประชุมเครือญาติที่จัดขึ้นทุกปี...ปีนี้ก็เช่นกัน...

เหล่าทายาทแห่งอุชิโระมิยะทั้งหมดจะมารวมตัวกันในคฤหาสน์ที่พรั่งพร้อมด้วยคนรับใช้และสิ่งอำนวยความสะดวก...

มรสุม...พายุร้ายที่ปิดตายทางออกทั้งหมด ตัดขาดเกาะแห่งนี้ออกจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง

สมบัติ...ทองคำจำนวนมหาศาลที่หัวหน้าตระกูลเก็บซ่อนไว้ซึ่งซ่อนเร้นอยู่ที่ใดที่หนึ่งบนเกาะแห่งนี้

ความรัก...ความสัมพันธ์ต่างฐานันดรของทายาทและคนรับใช้ ที่ฐานะของอีกฝ่ายมิได้แตกต่างอะไรจาก...เครื่องเรือน

การฆาตกรรม...การฆ่าที่โหดเหี้ยมคืนแล้วคืนเล่า ที่เร่งเลือดในกายของทุกคนให้เย็นเฉียบ

แม่มด...ตัวตนปริศนาบนเกาะ พวกเธอนั้นมีตัวตนอยู่จริงๆหรือไม่ หรือเป็นเพียงส่วนหนึ่งของแผนการอันชั่วร้ายของใครบางคนเท่านั้น...

แล้วเธอล่ะ...เชื่อในตัวของ "ฉัน" รึเปล่า...

********************************************

Umineko no naku koro ni

ยามเสียงนกนางนวลขับขาน

เกมระหว่างแม่มดกับมนุษย์ที่ห้ำหั่นกันระหว่างเส้นแบ่งความเป็นความตายที่มีชีวิตคนเป็นเดิมพัน

จงใช้สมองของเธอให้เต็มที่ จงขบคิด จงใคร่ครวญเข้าไปเถิด จงอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นด้วย "ทริคของมนุษย์" ให้พอใจ

แล้ว "ฉัน" จะทำให้เธอต้องยอมแพ้ และศิโรราบลงตรงหน้า

ก่อนที่มรสุมจะผ่านไป เรายังมีเวลาเล่นด้วยกันอีกนาน...

มาสิ เหล่ามนุษย์ทั้งหลายผู้ทระนงในปัญญาของตน...จงมาสู่เกาะรคเคนจิม่า จงมาสู่คฤหาสน์แห่งอุชิโระมิยะ...

แล้ว "ฉัน" จะกักขังเธอไว้ตลอดกาล ทำให้เธอต้องตกลงสู่ห้วงแห่งความสิ้นหวัง

เต้นรำกันเถอะ...ภายใต้ค่ำคืนสีทองที่มวลผีเสื้อพร่างพราว...

แล้ว "ฉัน" จะทำให้เธอได้เห็นระบำนองเลือดที่จะบรรเลงต่อหน้าเธอ

มาสิ...มาสิ...

แล้ว "ฉัน" จะทำลายทุกสิ่งของเธอ...

คิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิ

**********************************************************

ที่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้ก็... (ไม่ใช่นิยายเรื่องใหม่ของเราน้า...) ไม่มีอะไรมาก...


จะมีการ์ตูนซักกี่เรื่องกัน...ที่ทำให้เราต้องใช้สมองทั้งหมดในการขบคิดปัญหา...แต่คิดเท่าไหร่ก็ไม่อาจตีให้แตกได้


จะมีการ์ตูนซักกี่เรื่องกัน...ที่ทำให้คนเป็นสิบๆมานั่งเถียงกันในบอร์ดว่า จริงๆแล้วเรื่องมันเป็นแบบนี้ๆ


จะมีการ์ตูนักกี่เรื่องกัน...ที่ออกบทใหม่มาทีไร ก็ทำให้คนอ่านตกเก้าอี้กันได้ทุกครั้ง


และจะมีนักเขียนการ์ตูนซักกี่ท่าน...ที่หักหลังคนอ่านได้อย่างเจ็บแสบจนต้องซูฮกเหมือนอาจารย์ริวคิชิ07


เหตุผลเท่านี้...คงเพียงพอแล้ว...

********************************************